عصر ایران – رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز گفته است: تولید بیت کوین در ایران غیرقانونی است و مشاهده شود به صورت جدی برخورد می کنیم.
معاون فناوری‌های نوین بانک مرکزی هم با بیان اینکه موضوع تولید بیت‌کوین به دولت محول شده است، گفته که خرید و فروش بیت کوین در ایران ممنوع است و مردم نباید وارد این حوزه شوند.

این ها، نمونه ای است از خروارها اظهار نظر مسؤولان ایرانی درباره ارزهای دیجیتال؛ گو این که هنوز متوجه نشده اند ارز دیجیتال یک “واقعیت مسلم و جدی” در جهان امروز و مناسبات تجاری آن است.

درست در همان ساعاتی که مسؤولان ایرانی درباره ارزهای دیجتال امر و نهی می کردند، دنیا بی توجه به این حرف های بی پشتوانه در حال تبادلات مالی خود با ارزهای دیجیتال بود کما این که درست در همین لحظه ای که شما در حال خواندن این مطلب هستید، «خرید و فروش ارز دیجیتال» و «خرید و فروش با ارز دیجیتال» در جریان است.

فقط در ۲۴ ساعت گذشته  ۸۱ میلیارد و ۲۲ میلیون دلار ارز دیجیتال در سراسر جهان معامله شده که بیش از ۶۴ درصد آن متعلق به بیت کوین بوده است. آن وقت بی توجه به این اتفاقات بزرگ و واقعی، در کشور ما هنوز دارند درباره این که چگونه مردم را از این واقعیت اقتصادی محروم کنند، نقشه می کشند!

مسؤولان ما در حالی که بدون داشتن دانش کافی درباره ارزهای دیجیتال، در اندیشه ایجاد محدودیت هستند که دنیا در حال گسترش استفاده از دستگاه های خودپرداز ارزهای دیجیتال است و شما می توانید ارزهای دیجیتال خود را در این دستگاه ها به صورت پول رایج کشور میزبان دستگاه دریافت کنید. طبق آخرین آمار، آمریکا و کانادا به تنهایی ۷۴ درصد دستگاه های خودپرداز ارز دیجیتال دنیا را در اختیار دارند و بعد از آن اروپا ۲۲ درصد در رتبه دوم است.

همچنین بسیاری از فروشگاه ها – اعم از فروشگاه های خیابانی و اینترنتی – در سراسر جهان، کالا و خدمات خود را با ارزهای دیجیتال می فروشند و شرکت های متعددی در دنیا برای عرضه محصولات خود پذیرای ارزهای دیجتال هستند. به عنوان مثال فروشگاه های زنجیره ای Bic Camera در ژاپن زمینه فروش محصولات خود با بیت کوین را فراهم کرده اند و هر فرد می تواند تا معادل ۱۰۰ هزار ین ژاپن از این فروشگاه با بیت کوین خریداری کند.

در این میان محروم کردن مردم ایران از استخراج و خرید و فروش ارزهای دیجیتال واقعاً چه معنایی دارد؟! حتی استناد به قیمت برق نیز در یک دید کلان و بلند مدت منطقی به نظر نمی رسد.  بازار ارز دیجیتال در سال های اخیر برغم افت و خیزهای مکرر، در مجموع صعودی بوده است. به عنوان مثال بیت کوین در ۱۷ می ۲۰۱۰ تنها ۰٫۰۰۳ دلار قیمت داشته است ولی امروز هر بیت کوین بیش از ۱۲ هزار دلار خرید و فروش می شود.

بنابراین سود این بازار می تواند به حدی بالا باشد که اساساً قیمت برق در آن گم است و ارزآوری کلانی که می تواند برای کشور داشته باشد، به مراتب بالاتر از یارانه برق است.

استخراج کننده بیت کوین، در واقع محصولی را تولید می کند که در بازار امروز دنیا، هر واحد آن ۱۲ هزار دلار می ارزد و پیش بینی می شود قیمت آن تا یکی تا دو سال آینده ۱۰۰ هزار دلار – و بلکه بیشتر – را نیز رد کند (هر چند که مانند هر بازار دیگری در دنیا کاهش قیمت نیز متصور است ولی در دراز مدت عمده کارشناسان افزایش قیمت آن را پیش بینی می کنند).

حال چرا باید ایرانی ها را از داشتن چنین ثروتی محروم کرد؟ اگر هم مسأله پول برق است می توان تعرفه اختصاصی برای استخراج بیت کوین در نظر گرفت که البته این تعرفه اختصاصی می تواند زمینه ساز برخی مفاسد اقتصادی نیز باشد (مانند تبانی برای محاسبه برق استخراج به عنوان برق صنعتی و …).

دولت نه تنها نباید مردم ایران را از تصاحب ثروت آینده دار جهان یعنی ارزهای دیجیتال منع کند، بلکه باید خود نیز وارد استخراج، خرید و ذخیره ارزهای دیجیتال بشود چرا که در آینده ای نه چندان دور نقش ارزهای دیجیتال در تعاملات تجاری بسیار پر رنگ تر خواهد شد کما این که از هم اکنون زمزمه هایی به گوش می رسد که در المپیک ۲۰۲۰ توکیو، یکی از ارزهای دیجیتال به ارز رسمی این رویداد جهانی تبدیل می شود.

با گسترش نقش ارزهای دیجیتال در جهان، افراد و کشورهایی که مالک ارز دیجیتال بیشتری هستند، ثروت و قدرت تجاری بیشتری در دنیای فردا خواهند داشت.
بنابراین معقول آن است که در عین توجه به برخی آسیب های ارزهای دیجیتال، زمینه های ثروت آفرینی در این عرصه به طور جدی فراهم آید تا در آینده ای نه چندان دور، دولت و ملت ایران حسرت نخورند که  چرا در روزگاری که می توانستیم با هزینه اندکی صاحب ارزهای دیجیتال شویم، درگیر چند تومان تعرفه برق شدیم و خود را از این ثروت هنگفت محروم کردیم؟!